Pochodzenie: Sprowadzony w XVI wieku z Indii i Iranu do Holandii i stamtąd rozpowszechniony na teren całej Europy. Wrażenie ogólne: Gołąb średniej wielkości, o szerokiej piersi, z nisko osadzonym, krótkim, poziomo ułożonym tułowiem i nieco podciągniętą tylnią partią ciała oraz silnie opierzonymi nogami. Wzorzec: cechy rasowości. Głowa: Dobrze zaokrąglona. Najwyższy punkt znajduje się tuż przed oczami. Oczy: W miarę możliwości czysto - białe, u srokatych ciemne. Brew: Wąskie, jasne. Dziób: Średniej długości, niezbyt gruby, tworzący kąt rozwarty z czołem. U ptaków niebieskich, niebieskich mozaikowych (szymli), płowo-niebieskich, czarno-tygrysich i czarnych z białymi tarczami skrzydeł jest ciemny. U pozostałych w kolorze cielistym. Szyja: Średniej długości, szeroko osadzona ku górze cieńsza, dobrze wykształcone podgardle. Pierś: Szeroka, niska, zaokrąglona. Plecy: Krótkie, z przodu szerokie, ku tyłowi lekko się wznoszące. Skrzydła: Możliwie krótkie, spoczywające na ogonie, nie mogą krzyżować się lotkami, tarcze skrzydła możliwie szerokie. Ogon: Krótki, zwarty, noszony poziomo lub lekko podciągnięty ku górze. Nogi: Trochę mniej niż średniej długości, niezbyt wąsko rozstawione, silnie opierzone-bardzo duże łapcie z sępimi piórami. Opierzenie nóg musi być skierowane w bok, pełne ( bez luk), obfite. Gęstość opierzenia nóg jest istotniejsza niż jego długość. Upierzenie: Pióra szerokie, możliwie krótkie, dobrze przylegające. Rodzaje kolorów: Pstro-tarczowe i biało-tarczowe: czarne, czerwone, żółte. Srokate: czarne, kawowe, niebieskie, czerwone, żółte. Jednokolorowe: białe, czarne, czerwone, żółte, niebieskie z czarnymi pasami, płowoniebieskie z ciemnymi pasami, mozaikowo - niebieskie (szymle), płowo-czerwone, płowo-żółte. Białolote: czarne, czerwone, żółte, niebieskie z czarnymi pasami, płowo-niebieskie z ciemnymi pasami, mozaikowo - niebieskie (szymle). Z białym ogonem: czarne, czerwone, żółte, niebieskie z czarnymi pasami, płowoniebieskie ciemnymi pasami, mozaikowo - niebieskie (szymle), płowo-czerwone, płowo-żółte. Z białymi lotkami i z białym ogonem: czarne, czerwone, żółte, niebieskie z czarnymi pasami, płowo-niebieskie z ciemnymi pasami, mozaikowo - niebieskie(szymle). Kolor i rysunek: Wszystkie barwy możliwie czyste i intensywne. Mozaikowo - niebieskie ( szymle ) z typowym zabarwieniem. Z białymi lotkami powinny mieć 7-10 lotek I rzędu białych i możliwie barwne pióra „skrzydełka". Opierzenie nóg barwne. Ptaki o białych ogonach mają 12 białych sterówek. Pióra pokrywające klin i ogon są barwne. Odmiana z białymi lotkami i białym ogonem ma białe lotki i ogon, podobnie jak ptaki tylko z białym ogonem i ptaki tylko z białymi lotkami. Mają białe pióra pokrywowe ogona i białe podbicie ogona, opierzenie nóg jest barwne. Pstro-tarczowe mają wyraźny i równomiernie nakrapiany tygrysi rysunek tylko na tarczach skrzydeł. Biało-tarczowe muszą mieć dobrze zaokrąglony owal skrzydła, dozwolone są u nich białe plecy. Srokate są z typowym rysunkiem, ale białą głową i średniej wielkości śliniakiem. Na czubku głowy mają barwną czapeczkę niby koronę. Po obu stronach nasady dzioba i oczu barwne plamki. Duże błędy: Zbyt długi tułów o zbyt długich piórach, wąska pierś, niewłaściwa postawa, zbyt wysokie ułożenie tułowia, rzadkie lub za krótkie opierzenie nóg, odsłonięty grzbiet, bardzo nieczyste oczy, łamana barwa oczu u srokatych, pigmentacja dzioba u innych odmian niż podano, zbyt długi dziób, duża lub płaska głowa, matowe lub nieczyste kolory, duże różnice w rysunku. Uwagi do oceny: Wrażenie ogólne - kształt ciała i postawa - głowa z oczami i dziobem - opierzenie nóg - kolor i rysunek.